معنی

بسم رب الشهدا

چگونه می شود یک جهانی را تکان داد

چگونه می شود جهانی را به طرف خود متوجه کرد

جزء اخلاص در عمل ممکن نیست

سردار دلها یک عمر در این معنی بود

و در این معنی در هر عملی پا گذاشت

و در همین معنی جزء حق ندید

و راهی را انتخاب کرد و عمل نمود که بسیار سخت است و نتیجه آن بسیار شیرین

شهادت در راه حق پاداش چنین کسی است

وای بر ما ماندگان و مشغولین به دنیا

آیا جنازه ای را بیاد دارید که عتبات و مشهد و شلمچه و تهران و کرمان (منظورم چندین کشور و شهر) آنرا تشییع کنند و حتی رئیس یک کشور درخواست داشته باشد که به آنجا هم برود و تشییع شود ولی امکانات و زمان اجازه ندهد

این یک معنی در معنی است و آن اخلاص در عمل است که دلها را فرامیگیرد

سرمایه گذاری

یا پروردگار عالمیان

وقتی هنوز فرق بین هزینه و سرمایه را بلد نیستیم مسلم کشور را که بدستمان می دهند چنین زشت مدیریت می کنیم که همه را نا امید می کنیم و خود به ورته چرت گویی می غلطیم و از واقعیتهای مملکت روز بروز بیشتر فاصله می گیریم.

وقتی برنامه ریز کشور کسی است که به یک مدیر خائین و ظالم بزرگ به مملکت و کسی که حقوق نجومی او را ارضا نکرده بلکه دست به دریافت وام بلاعوض میلیاردی می گیرد را امین و سرمایه نظام بنامد

میبینیم که در بودجه برای شرکتهای بی در و پیکر این نابجا حقوق بگیرها 150درصد اضافه می شود و حقوق معلمین و کارمندان 10درصد و بودجه بهداشت را کاهش می دهیم و وزیر موفق را فراری از دولت و سپس بودجه برای علم را هزینه می نامیم درحالی که نگاه به آموزش و علم و پزوهش باید سرمایه گذاری تلقی شود رئیس دولت وقتی بودجه اختصاصی برای دانش آموزان را هزینه نامید و به خود نیاورد که چه خیانتها که به آنها نشده و نمی شود باید پیامد این نوع نگاه هم این باشد که مملکت را کسانی در دست بگیرند منفعت طلب و فرصت خواه و نگاه را از ارزشها بسوی مادیات و مادیات و مادیات دگرگون کنند.

وقتی دانش و علم و پژوهش برای مملکت داران بشود هزینه آنوقت باید برای این دانش آموزان و سازندگان آینده هم ببینیم که هزینه بتراشند میلیارد میلیارد از قبیل دزدی ، زندان ، قتل ، اختلاس و.... جرم و جنایت و..... دادگاه و ...

اما کشورداران با فکر و متعهد و متخصص برای این قشر از جامعه سرمایه گذاری می کنند و در آینده کشور را به قلعه های پیشرفت و ارزشها سوق خواهند داد

باید به این دنیا زدگان سیاست باز که بار کشور شده اند به خودمان تاسف بخوریم

شاید دیده هایمان باز گردد و اشتباه نکنیم آنطور که قبل تر نموده ایم!!

کوتاه

یا رب العامین

آنجا کسانی هستند که نزدیک بین هستند

جایی است بسیار بزرگ

انسانهایی که همه را کوچک می بینند

مکانی وسیع با امکانات بسیار ،بسیار زیاد

ولی کوچک بینی

دیگران نشناختن

دیر بیاد آوردن

کم باور کردن

نمی خواهم

نه من بهترم

شما هیچ نیستی

چقدر کوتاه فکرید شما

کوتاه ، کوتاه اید شما همه

همه یکجا به من نمی رسید

...

آنجا فقط خودشان را می شناسند

و دیگران را نه می شناسند نه باور دارند نه می خواهند بشاسند

اسم آنجا چیست؟

خیلی سخت نیست

کمی فکر کنید

برای رفتن به آنجا

به آن مکان و مقام

تمام شعار می دهند

تور را بزرگ می شمارند

چقدر تو ارزشمند و والا هستی

در شعار قبل از رسیدن به آنجا تو را آنقدر بالا می برند که انگار تو آسمانی شده ای

و آنها خاکی و خاک بر سر ، نوکر و چاکر و...

وقتی به آنجا رسیدند تو را دیگر بیاد نمی آورند

آنجا را تو بهشان می دهی

اما معلوم نیست که چرا وقتی وارد آن می شوند تنها تو فراموش می شوی

ای رای تو چقدر ارزش داری

و من و تو چقدر آنرا خرج این بی ارزشها می کنیم

حق مان است که ما را نبینند و نشناسند

چون آنها ارزش اش را نداشتند

و ما مفت باختیم

و ندانم کاری کردیم

پس حق مان است

که کوتاه بمانیم!!!!!

حیات

یا حی

هنوز این انقلاب و این نظام پابرجاست و به حیات خود ادامه می دهد

رمز این استقامت حضور است

آنهم حضور باشکوه

چشمگیر

حضور مردمی خونگرم و دلیر

صبور و با تحمل

برای آنچه که دارند دلبسته اند

و هیچگاه بخاطر مسئولین خودکامه و دست دراز و آب زیر کاه و .... دست از داشته های بلند خود بر نمی دارند

می دانند روزی گرد بادی یا گردابی این آشغالها را از روی آب زلال انقلاب پاک خواهد کرد

... ای کاش آنروز زود برسد

آشنا

یا رئوف

پیکی است در کنار

همچون باد در گذر

همراه با دریا

چونان باران

لطیف و بی صدا

انگار می بارد بر سر ما

هر با که او را دیده ایم

شک نداشتیم که.....

این است مهربان دستان او

اوی که الان نیست در بر

ولی جوشش دلش همراهی مان می کند

چون کوه سخت است با دشمن ات

لیک چنین نرم سختی ندیده کس

مگر همین باشد مهربان مادر

.... چه شد که نیست امروز

و فرداها بی او باید کرد سر

و من مانده ام چقدر؟

این هست سخت تا آخر

باشد دعای او در گذر آن

بازهم آسان کند برایت شداید را

.... درود بر تو باد همیشه و همه جا

حتی گاهی که نیستی

چونان شمع می سوزی انگار

داری گرمای بی نهایت .مادر.